Afgelopen zaterdagavond waren we op bezoek bij struners van zodrekt. We stonden nog maar net ter hoogte van het zwembad om wat flyers uit te delen en een gesprekje aan te knopen met de jonge jeugd (12 t/m 16 jaar). Of we werden al bedreigd door de organisatie om weg te gaan, ophoepelen ga naar de ouders zelf toe.

Wat is het toch op ons dorp dat ze onze jonge jeugd zo graag willen vermaken met een avond disco (met thema's als glitter party, The white edition, bubbel feest) En ze zo snel mogelijk uit huis zien te krijgen op zaterdagavond. Aanstaande zaterdagavond is er bubbelfeest in de soos (de soos is een jeugd disco van 12 t/m 16 jaar) deze is er om de twee weken.

Hierbij las ik het volgende: van mijn leraar(cgo) W. Visser

Nog vaak komen de woorden uit het gebed van m’n vader me in herinnering. Wanneer hij ’s zaterdagavonds aan tafel een gebed deed, vroeg hij altijd of de Heere ons een waardige voorbereiding op Gods dag wilde geven. “De zondag begint eigenlijk vanavond al” zei hij dan tegen ons. En wat is dat waar! Wie dat altijd zo beleeft? ‘k Mag wel bij mezelf beginnen: ik niet. Helaas…

Over die zaterdagavond en de besteding daarvan maak ik me trouwens in toenemende mate zorgen. Zorgen, die ik graag met jullie deel. De mogelijkheden voor die zaterdagavond besteding zijn legio. Je kunt ‘gewoon’ thuisblijven en in de huiselijke kring, al dan niet met vrienden, een heel goede en fijne avond hebben. Of is dat hopeloos ouderwets? Natuurlijk, het is ons bekend, dat een toenemend aantal jongelui het ‘thuis’ meer en meer moeten gaan zien als een ‘huis’. Je verblijft er, maar nestwarmte is er niet of nauwelijks. De verdrietige oorzaken en gevolgen is erg genoeg! Zijn jongeren niet vaak éénzaam? + ouders zijn er zelf ook niet + de gezinnen en families worden steeds kleiner + Het aantal gebroken gezinssituaties neemt toe, ook onder ons + Jongeren gaan steeds op jongere leeftijd alleen wonen + Het levens tempo neemt toe, zodat ontmoetingen steeds schaarser worden + Het ik gericht denken, ieder leeft voor zichzelf.

Toch zijn er gelukkig nog veel gezinnen, waar men zaterdagsavonds met elkaar geniet van het ‘thuis’ zijn en waar echt gesproken mag worden van een zich voorbereiden op de zondag. Er wordt gelezen, gepraat, gezongen, nagedacht en dat alles in een goede sfeer. Wat is dat veel waard! Niet genoeg te waarderen trouwens.

Deuren zwaaien open
Het kan ook anders; héél anders zelfs! De weg naar de discotheek (de sfeer van geld, drank, seks en drugs) hoeft bepaald niet lang te zijn en cafédeuren zwaaien gemakkelijk open, terwijl ze na binnenkomst maar heel moeilijk opnieuw opengaan! Zelfs de weg naar de house-party hoeft niet lang te zijn, want ergens vlakbij wordt er wel een party georganiseerd. Hoeveel jongeren met een gedoopt voorhoofd zullen daar zitten, met een sprekend of al zwijgend geweten.

Middelijk werken
Weet je wat me rond die zaterdagavond besteding nu zo bezighoudt? De vraag of we met elkaar dan zo snel oppervlakkig worden, dat één avondje catechisatie en daarbij nog een avond nadenken over Gods Woord en de meest wezenlijke zaken van ons leven steeds meer een last dreigen te worden. Is ons leven dan geen voorbereidingstijd op de heel snel dichterbij komende eeuwigheid? Is zaterdagavondtijd dan geen genade tijd?

Dringend appél
Misschien mag ik besluiten met de woorden van een predikant, die op 23 jarige leeftijd stierf. Zijn naam is Andrew Gray en hij schreef onder andere het prachtige boek: “Toegang tot het eeuwige leven”. Moet je eens meelezen.

Geen tijd is zo uitgelezen, kostbaar en vol nuttigheid als de tijd van de jeugd. De natuur is nu in haar bloeitijd, het lichaam vol levenskracht, het geheugen levendig, de geest bevattelijk, de genegenheden meer bezield en krachtig. Dit is de gouden tijd en wie heeft er meer recht op uw gouden tijd dan God? Is uw voornaamste tijd niet Gods bijzondere tijd? Wat! Wilt u de schoonheid en de kracht van uw volle menszijn in de wereld verdoen en verslijten? Zal de duivel u van uw bloem beroven? Is er alleen maar vroomheid in het aangezicht van de dood? Is godsdienst er alleen maar voor bejaarden? Wat! Wilt u zich tot God bekeren wanneer u nauwelijks nog in staat bent om in uw bed om te wenden? O, welk een gevaarlijke waan! Uw lichaam, o jongeman is slechts een aarden vat en kan spoedig worden gebroken. Reken daarom niet op morgen. O, bedenk deze dingen met ernst, wend uw aangezicht haastig hemelwaarts, zoek God terstond”.

En mag ik er dan bijvoegen: ook en juist op zaterdagavond?